بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
بنام خداوند بخشنده مهربان

أَلْهَاكُمُ التَّكَاثُرُ ۱
افزون طلبى (و تفاخر) شما را به خود مشغول داشته است.

حَتَّىٰ زُرْتُمُ الْمَقَابِرَ ۲
تا آن جا که به دیدار قبرها رفتید (و به فزونى قبور مردگانتان افتخار کردید).

كَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ ۳
چنین نیست (که مى پندارید) بزودى خواهید دانست!

ثُمَّ كَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ ۴
باز چنان نیست (که شما مى پندارید); بزودى خواهید دانست!

كَلَّا لَوْ تَعْلَمُونَ عِلْمَ الْيَقِينِ ۵
هرگز چنان نیست (که شما خیال مى کنید); اگر شما علم الیقین (به آخرت) داشتید (افزون طلبى شما را از خدا غافل نمى کرد)!

لَتَرَوُنَّ الْجَحِيمَ ۶
به یقین شما جهنم را خواهید دید.

ثُمَّ لَتَرَوُنَّهَا عَيْنَ الْيَقِينِ ۷
سپس (با ورود در آن) آن را به عین الیقین مشاهده خواهید کرد.

ثُمَّ لَتُسْأَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ ۸
سپس در آن روز (همه شما) از نعمتها (ى الهى) بازپرسى خواهید شد.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
بنام خداوند بخشنده مهربان

سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى ۱
منزّه شمار نام پروردگار بلند مرتبه ات را!

الَّذِي خَلَقَ فَسَوَّىٰ ۲
همان خداوندى که آفرید و موزون ساخت،

وَالَّذِي قَدَّرَ فَهَدَىٰ ۳
و همان کس که اندازه گیرى کرد و هدایت نمود،

وَالَّذِي أَخْرَجَ الْمَرْعَىٰ ۴
و آن کس که چراگاه را به وجود آورد،

فَجَعَلَهُ غُثَاءً أَحْوَىٰ ۵
سپس آن را تیره و خشکیده ساخت.

سَنُقْرِئُكَ فَلَا تَنسَىٰ ۶
ما بزودى (قرآن را) بر تو مى خوانیم و هرگز فراموش نخواهى کرد،

إِلَّا مَا شَاءَ اللَّهُ ۚ إِنَّهُ يَعْلَمُ الْجَهْرَ وَمَا يَخْفَىٰ ۷
مگر آنچه را خدا بخواهد، که او آشکار و نهان را مى داند.

وَنُيَسِّرُكَ لِلْيُسْرَىٰ ۸
و ما انجام کار خیر را براى تو آسان مى سازیم.

فَذَكِّرْ إِن نَّفَعَتِ الذِّكْرَىٰ ۹
پس تذکر ده به یقین تذکّر مفید خواهد بود.

سَيَذَّكَّرُ مَن يَخْشَىٰ ۱۰
بزودى آن که از خدا مى ترسد متذکّر مى  شود.

وَيَتَجَنَّبُهَا الْأَشْقَى ۱۱
امّا بدبخت ترین افراد از آن دورى مى گزیند،

الَّذِي يَصْلَى النَّارَ الْكُبْرَىٰ ۱۲
همان کسى که در آتش عظیم (دوزخ) وارد مى شود،

ثُمَّ لَا يَمُوتُ فِيهَا وَلَا يَحْيَىٰ ۱۳
سپس در آن آتش نه مى میرد و نه زنده مى شود.

قَدْ أَفْلَحَ مَن تَزَكَّىٰ ۱۴
به یقین کسى که خود را پاکیزه ساخت، رستگار شد.

وَذَكَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّىٰ ۱۵
و (آن کس که) نام پروردگارش را یاد کرد و نماز خواند.

بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا ۱۶
ولى شما زندگى دنیا را مقدّم مى دارید،

وَالْآخِرَةُ خَيْرٌ وَأَبْقَىٰ ۱۷
در حالى که آخرت بهتر و پایدارتر است.

إِنَّ هَٰذَا لَفِي الصُّحُفِ الْأُولَىٰ ۱۸
این (دستورها) در کتب آسمانى پیشین (نیز) آمده است،

صُحُفِ إِبْرَاهِيمَ وَمُوسَىٰ ۱۹
در کتب ابراهیم و موسى.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
بنام خداوند بخشنده مهربان

عَمَّ يَتَسَاءَلُونَ ۱
آنها از چه چیز از یکدیگر سؤال مى کنند؟!

عَنِ النَّبَإِ الْعَظِيمِ ۲
از خبر بزرگ و پر اهمیّت (رستاخیز)!

الَّذِي هُمْ فِيهِ مُخْتَلِفُونَ ۳
که پیوسته در آن اختلاف دارند.

كَلَّا سَيَعْلَمُونَ ۴
چنین نیست (که آنها فکر مى کنند)، بزودى خواهند دانست.

ثُمَّ كَلَّا سَيَعْلَمُونَ ۵
باز هم چنین نیست (که آنها مى پندارند)، بزودى مى دانند (که قیامت حق است)!

أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهَادًا ۶
آیا زمین را محل آرامش (شما) قرار ندادیم؟!

وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا ۷
و کوهها را میخهایى (براى زمین)؟!

وَخَلَقْنَاكُمْ أَزْوَاجًا ۸
و شما را بصورت زوجها آفریدیم!

وَجَعَلْنَا نَوْمَكُمْ سُبَاتًا ۹
و خواب شما را مایه آرامشتان قرار دادیم،

وَجَعَلْنَا اللَّيْلَ لِبَاسًا ۱۰
و شب را پوششى (براى شما)،

وَجَعَلْنَا النَّهَارَ مَعَاشًا ۱۱
و روز را وسیله اى براى زندگى و معاش.

وَبَنَيْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعًا شِدَادًا ۱۲
و بر فراز شما هفت (آسمان) محکم بنا کردیم.

وَجَعَلْنَا سِرَاجًا وَهَّاجًا ۱۳
و چراغى روشن و حرارت بخش آفریدیم!

وَأَنزَلْنَا مِنَ الْمُعْصِرَاتِ مَاءً ثَجَّاجًا ۱۴
و از ابرهاى باران زا آبى فراوان نازل کردیم.

لِنُخْرِجَ بِهِ حَبًّا وَنَبَاتًا ۱۵
تا بوسیله آن دانه و گیاه بسیار برویانیم،

وَجَنَّاتٍ أَلْفَافًا ۱۶
و باغهایى پر درخت.

إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ كَانَ مِيقَاتًا ۱۷
(آرى) روز جدایى (حق از باطل)، میعاد همگان است!

يَوْمَ يُنفَخُ فِي الصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْوَاجًا ۱۸
روزى که در «صور» دمیده مى شود و شما فوج فوج (به محشر) مى آیید.

وَفُتِحَتِ السَّمَاءُ فَكَانَتْ أَبْوَابًا ۱۹
و آسمان گشوده مى شود و بصورت درهاى متعددى در مى آید.

وَسُيِّرَتِ الْجِبَالُ فَكَانَتْ سَرَابًا ۲۰
و کوهها به حرکت درمى آید (و متلاشى مى شود) و بصورت سرابى خواهد شد.

إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتْ مِرْصَادًا ۲۱
به یقین (در آن روز) جهنم کمینگاهى است بزرگ،

لِّلطَّاغِينَ مَآبًا ۲۲
و محل بازگشتى براى طغیانگران.

لَّابِثِينَ فِيهَا أَحْقَابًا ۲۳
مدتهاى طولانى در آن مى مانند.

لَّا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرْدًا وَلَا شَرَابًا ۲۴
در آن جا نه چیز خنکى مى چشند و نه نوشیدنى گوارایى،

إِلَّا حَمِيمًا وَغَسَّاقًا ۲۵
جز آبى سوزان و مایعى از چرک و خون.

جَزَاءً وِفَاقًا ۲۶
این مجازاتى است موافق و مناسب (اعمالشان).

إِنَّهُمْ كَانُوا لَا يَرْجُونَ حِسَابًا ۲۷
چرا که آنها هیچ امیدى به حساب نداشتند،

وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا كِذَّابًا ۲۸
و آیات ما را به طور کامل تکذیب کردند.

وَكُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ كِتَابًا ۲۹
و ما همه چیز را در کتابى شمارش و ثبت کرده ایم.

فَذُوقُوا فَلَن نَّزِيدَكُمْ إِلَّا عَذَابًا ۳۰
پس (به آنان گفته مى شود:) بچشید که چیزى جز عذاب بر شما نمى افزاییم!